Η ευαισθησία στην πικρή γεύση μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρκίνο

Περίπου το ένα τέταρτο του πληθυσμού έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στη γεύση που μπορεί να αποδειχθεί. Μια γρήγορη δοκιμασία θα μπορούσε να σας αποκαλύψει αν ανήκετε σε αυτούς που οι επιστήμονες αισθητηριακής αντίληψης αναφέρουν ως supertasters, medium tasters ή non-tasters. H βασική εργαστηριακή αξιολόγηση περιλαμβάνει δοκιμή με κάποιες συγκεκριμένες ουσίες (προπυλοθειουρακίλη –PROP ή φαινυλοθειοκαρβαμίδιο-PTC), τις οποίες εάν τις βρίσκετε πολύ πικρές, αυτό σημαίνει ότι είστε supertaster. Η κατηγορία αυτή δεν είναι καν σπάνια. Περίπου το 25% των ανθρώπων ανήκουν σε αυτή, 50% ανήκουν στην μεσαία κατηγορία και το υπόλοιπο 25%  είναι non-tasters. Οι γυναίκες και οι άνθρωποι από την Ασία, την Αφρική και τη Νότια Αμερική έχουν υψηλότερα ποσοστά supertasters.

Πολλά τρόφιμα που μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου έχουν πικρή γεύση. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι κάποιος μπορεί να έχει μεγαλύτερη έκθεση σε κίνδυνο εάν η ευαισθησία στην πικρή γεύση των τροφίμων μεταφράζεται σε αποφυγή βασικών τροφίμων που μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου. Η έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση European Journal of Nutrition ήταν μια συνεργασία μεταξύ επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Pennsylvania στις ΗΠΑ και του Πανεπιστημίου του Leeds στο Ηνωμένο Βασίλειο.

 Η ανταπόκριση στις πικρές γεύσεις ποικίλλει και αυτές οι αποκλίσεις στην ευαισθησία συχνά επηρεάζουν τις διαιτητικές μας επιλογές και οφείλονται σε μια μεγάλη ποικιλία επιρροών, συμπεριλαμβανομένων των γενετικών παραλλαγών που ονομάζονται πολυμορφισμοί ενός νουκλεοτιδίου (SNPs), των πολιτιστικών και γεωγραφικών διατροφικών προτύπων αλλά και της ηλικίας ακόμη (έχουμε την τάση να χάνουμε την ευαισθησία στην πικρή γεύση καθώς γερνάμε), όπως σημείωσε ο Joshua Lambert, αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων του Penn State University και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Επιπλέον, αυτά που τρώμε και πίνουμε παίζουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη αρκετών τύπων καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του μαστού, του προστάτη και του γαστρεντερικού σωλήνα. Επειδή πολλά τρόφιμα με αντικαρκινική δράση έχουν πικρή γεύση (όπως το μπρόκολο ή ο καφές), η ομάδα του Lambert θέλησε να καθορίσει εάν οι άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι σε πικρές γεύσεις καταναλώνουν λιγότερες τροφές με πικρή γεύση και αν έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη έρευνα αποτέλεσαν ένα υποσύνολο του Women’s Cohort Study του Ηνωμένου Βασιλείου, μια μεγάλη, συνεχιζόμενη μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο και επικεντρώθηκε στον εντοπισμό της συσχέτισης μεταξύ της δίαιτας και του καρκίνου σε περισσότερες από 35.000 γυναίκες ηλικίας 35 έως 69 ετών που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το υποσύνολο περιελάμβανε περισσότερες από 3.300 γυναίκες.

Οι ερευνητές αξιολόγησαν την ικανότητα των γυναικών να δοκιμάσουν φαινυλοθειοκαρβαμίδιο, ή PTC, μια χημική ουσία που χρησιμοποιείται συχνά για να μελετηθεί η ευαισθησία στην πικρή γεύση. Ορισμένες ουσίες στα τρόφιμα που έχουν πικρή γεύση όπως τα ισοθειοκυανικά άλατα στα σταυρανθή λαχανικά, έχουν παρόμοια δομή με την PTC. Δεδομένου ότι η αντίληψη της γεύσης επηρεάζεται επίσης από τους γενετικούς παράγοντες, ένα μικρότερο υποσύνολο περίπου 750 γυναικών υποβλήθηκε σε έλεγχο για να διαπιστωθεί εάν μεταφέρουν πολυμορφισμούς νουκλεοτιδίων SNPs που καθορίζουν τις διατροφικές τους προτιμήσεις. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν επίσης δεδομένα σχετικά με τους βιολογικούς παράγοντες και του τρόπου ζωής των γυναικών που επηρεάζουν τον κίνδυνο για καρκίνο, όπως η ηλικία, ο δείκτης μάζας σώματος (με βάση το ύψος και το βάρος), ιδιαίτερες δίαιτες (όπως η χορτοφαγία) ή η εμμηνόπαυση.

Κάθε γυναίκα ολοκλήρωσε ένα ερωτηματολόγιο για τη συχνότητα κατανάλωσης των τροφίμων (FFQ), στο οποίο ανέφερε πόσα τρόφιμα έτρωγε από συγκεκριμένες κατηγορίες  και πόσο συχνά για μια καθορισμένη περίοδο. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση φρούτων (συμπεριλαμβανομένων των αποξηραμένων), λαχανικών (εκτός από πατάτες), κόκκινου κρέατος αλλά και των άλλων ειδών κρέατος. Τα λαχανικά που επιλέχθηκαν για να συμπεριληφθούν στο FFQ έχουν υψηλές ποσότητες φυτοχημικών πικρής γεύσης (όπως ισοθειοκυανικά) ή συσχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου.

Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι οι tasters είχαν 30% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο σε σύγκριση με τους non-tasters, αλλά γενικά οι supertasters δεν είχαν μικρότερο κίνδυνο. Ωστόσο, ο κίνδυνος αυτός άλλαξε καθώς η ηλικία των γυναικών μεγάλωσε. Μεταξύ των γυναικών ηλικίας άνω των 60 ετών, οι tasters και οι supertasters είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο (40% και 58%, αντίστοιχα), σε σύγκριση με τις non-tasters. Τα στοιχεία σχετικά με την πρόσληψη πικρών λαχανικών από τις γυναίκες αποκάλυψαν ορισμένες εκπλήξεις: "Δεν παρατηρήσαμε πραγματικά τον διατροφικό δεσμό που πιστεύαμε ότι θα δούμε", λέει ο Lambert, σημειώνοντας ότι δεν βρήκαν διαφορές πρόσληψης πικρών λαχανικών από τις γυναίκες και των τριών ομάδων.

Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η σχέση μεταξύ της ευαισθησίας στην πικρή γεύση και του κινδύνου για καρκίνο είναι περίπλοκη και μπορεί να οφείλεται σε άλλους παράγοντες. "Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο πικρό μπορεί να μην καταναλώνουν πικρά λαχανικά, αλλά επίσης να αποφεύγουν το αλκοόλ", σημειώνει ο Lambert. Το αλκοόλ συνδέεται με διάφορους τύπους καρκίνου. Οι μελλοντικές μελέτες του Lambert θα διερευνήσουν τη σχέση μεταξύ της ευαισθησίας στην πικρή γεύση, της συνολικής ποιότητας της διατροφής και συγκεκριμένων τύπων καρκίνων όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου, του προστάτη ή του μαστού σε έρευνες τόσο με άνδρες όσο και με γυναίκες και θα καθοδηγούνται από μια πιο ολιστική προσέγγιση. "Τα τρόφιμα και η υγεία σχετίζονται με κάτι περισσότερο από τη βιολογική δράση των μεμονωμένων συστατικών των τροφίμων", τονίζει ο Lambert. "Πρέπει να κατανοήσουμε τις επιλογές τροφίμων που κάνουν οι άνθρωποι και τη σχέση τους με τη διατροφή για να κάνουμε οποιαδήποτε λογική σύσταση".

Φωτεινή Πουρνάρα