Το ιδιαίτερο σικορέ

Το σικορέ γνωστό και ως αντίβ, χρησιμοποιείται εδώ και αιώνες σαν ασπίδα στην αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών και οι ευεργετικές του ιδιότητες  το κατατάσσουν και στη σημερινή εποχή στους συμμάχους της υγείας μας. Πλούσια πηγή βιταμινών και μετάλλων όπως  ψευδάργυρος, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ασβέστιο, σίδηρος, φολλικό οξύ αλλά και βιταμίνες Α, Β6, C, E και Κ  αιτιολογούν τη μεγάλη διατροφική του αξία.

Πέμπτη, 5 Ιουλίου 2018

Αυτό το ανοιχτόχρωμο πράσινο λαχανικό που μοιάζει με οβίδα, με τα σφικτά τυλιγμένα μεταξένια φύλλα, είναι τόσο άσπρο γιατί μεγαλώνει στο σκοτάδι εμποδίζοντας την ανάπτυξη της χλωροφύλλης, η οποία χρειάζεται ήλιο. Η γεύση του είναι ουδέτερη, ελαφρά πικρή στο μίσχο. Έχει, όμως, πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό, γι’αυτό είναι τραγανό και δροσερό. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν για να καθαρίσουν το αίμα στον οργανισμό τους. Οι Αιγύπτιοι το κατανάλωναν σε μεγάλες ποσότητες γι’αυτές ακριβώς  τις ιδιότητες. 

Το σικορέ, το ελληνικό 'κιχώριο' γνωστό και ως αντίβ, παρά την ελαφρά πικρή γεύση του,  δρα ευεργετικά σε διάφορα πεπτικά προβλήματα λόγω της ινουλίνης , ενός ισχυρού προβιοτικού που περιέχει. Προλαμβάνει επίσης τις καούρες, μειώνει τους πόνους της αρθρίτιδας, αποτοξινώνει το συκώτι και τη χοληδόχο κύστη, αποτρέπει τις βακτηριακές λοιμώξεις και  ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι πλούσια πηγή φυτικών φαινολών, που ως γνωστό θεωρούνται αντιοξειδωτικές ουσίες και που σχετικές επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι βελτιώνουν σημαντικά την ισορροπία αίματος και πλάσματος στο ανθρώπινο σώμα, προφυλάσσοντας έτσι από τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Eίναι επίσης φυσικό ηρεμιστικό και διουρητικό και γνωστό για την προστασία που παρέχει στο συκώτι και την αντιμετώπιση της νεφρολιθίασης.  

Το σικορέ βρίσκεται στην αγορά όλους τους χειμερινούς μήνες. Υπάρχουν τρία είδη σικορέ: το πράσινο κατσαρό, το φλαμανδικό και το σικορέ Βελγίου ή Βρυξελλών που ονομάζεται και αντίβ και παράγεται από την καλλιέργεια της ρίζας του φλαμανδικού σε σκοτεινό μέρος.  Όταν διαλέγουμε σικορέ, φροντίζουμε τα φύλλα του να είναι τραγανά, φρέσκα και σφιχτά κλεισμένα μεταξύ τους. Δεν πρέπει να έχει χτυπήματα ή σημάδια από δαγκώματα εντόμων. Τα φύλλα του έχουν την ιδιότητα να πικρίζουν περισσότερο όταν έρθουν σε επαφή με το φως γιαυτό, πρέπει να αποθηκεύεται τυλιγμένο σε χαρτί και να τρώγεται όσο πιο σύντομα γίνεται από τη στιγμή που θα κοπεί. Στη βάση του είναι πικρό γι΄αυτό κόβουμε 2 εκ. και μετά αφαιρούμε εσωτερικά σε μορφή κώνου ένα τμήμα της βάσης.

Ελευθερώνουμε προσεκτικά τα φύλλα, αν θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε σαν βαρκούλες ή αν θέλουμε να το κόψουμε σε μορφή σαλάτας απλά κόβουμε σε λωρίδες οριζόντια, λεπτές ή πιο παχειές ανάλογα με τα γούστα μας. Ταιριάζει τέλεια σε σαλάτες  με λεμόνι αλλά και με ξύδι, και είναι ένα πολύ δροσερό συνοδευτικό για το φαγητό.  Ωμό συνοδεία μιας vinaigrette είναι εξαιρετικό αλλά είναι πολύ νόστιμο και σοταρισμένο ή ψημένο ολόκληρο ιδιαίτερα αν το τυλίξετε με φέτες μπέικον , το καλύψετε με μπεσαμέλ και το ψήσετε στο φούρνο.

Όροι: 
Κατηγοριες: